Geef mensen een opzwepend ritme, een prachtige saxofoon en zie de pijn wegsmelten. Dat is de funk waarin de voormalige beste saxofoniste van Prince, Candy Dalfer https://znaki.fm/nl/persons/candy-dulfer/ en haar band gespecialiseerd zijn. Het nieuwste album van de coole Nederlandse zangeres, songwriter en saxofoniste, met de toepasselijke titel We Never Stop, is een feestmaal met een mix van groovy jam, zijdezachte R&B, jazz en popfunk. De goede tijden beginnen met de single “Jammin' Tonight” en het zeer radiovriendelijke “Convergence”, beide met speciale gast, de prachtige gitarist, producer, songwriter en drievoudig Grammy Award-winnaar Nile Rodgers. We Never Stop is een triomf in de nasleep van de wereldwijde pandemie en raciale onrust.
“Het is een persoonlijk album - het is persoonlijk voor iedereen omdat we met veel problemen worstelen,” zegt Candy. “De belangrijkste geest van deze muziek is om opgebeurd te worden. Het voelt alsof het nog nooit zo belangrijk is geweest om ons niet te wentelen in de pijn en het verdriet van de wereld, om het ons niet te laten overweldigen. Daarom heb ik dit album We Never Stop genoemd.”
Kandi is een soloartiest, songwriter, veelgevraagd instrumentalist, medeschrijver en medewerker die heeft samengewerkt met enkele van de grootste namen in de moderne muziek, waaronder Van Morrison, Maceo Parker, Sheila E., Mavis Staples, Lionel Richie, Beyoncé, Pink Floyd, Chaka Khan, Aretha Franklin & Prince en nog veel meer. Ze werd voor het eerst beroemd door haar spraakmakende samenwerking met Dave Stewart op de nummer 1-hit “Lily Was Here”.
Haar tijd met Prince is misschien wel het best herinnerd voor zijn brutale aanbeveling in de video voor “Partyman”: “Als ik een saxofoon wil, bel ik Candy.” Hun samenwerking werd in de loop der jaren voortgezet in vele studiosessies, optredens in televisieshows, optredens in awardshows, waaronder de Grammy Awards, en concerttours over de hele wereld, waaronder Candy die Prince's NPG vervoegde als vaste gast op zijn recordbrekende Musicology tour en album.
Samenwerking met supersterren
Naast haar samenwerking met supersterren is Kandi een serieuze, levenslange muzikante met een solide geschiedenis in het uitbrengen van albums en het toeren over de wereld gedurende meer dan 35 jaar. Sinds haar voor een Grammy genomineerde debuut, Saxuality uit 1990, heeft Kandi 12 studioalbums uitgebracht. Van haar solo-albums zijn wereldwijd meer dan 2,5 miljoen exemplaren verkocht en ze heeft verschillende nummer 1-hits gehad in de VS. Tussen haar soloalbums en spraakmakende samenwerkingen door, is Kandi nog steeds lid van de Nederlandse vrouwelijke supergroep Ladies of Soul voor hun jaarlijkse uitverkochte concerten in de enorme Amsterdamse Ziggo Dome; ze is headliner van Smooth Jazz Cruises in de VS en Europa; ze is ambassadeur voor de Nederlandse ALS Stichting; en Kandi was jurylid in de Nederlandse versie van de X Factor.
Op 4-jarige leeftijd ontvouwde Candy's lot zich voor haar ogen toen ze naar de jazz saxofonist en zwaargewicht Sonny Rollins keek. Haar vader Hans Dulfer nam haar mee naar de show. Hans is een bekende Nederlandse jazzsaxofonist die zich tijdens haar jeugd omringde met legendes als Archie Shepp, Dexter Gordon en gitarist John McLaughlin. Candy begon op 6-jarige leeftijd saxofoon te spelen en richtte op 13-jarige leeftijd haar eigen band Funky Stuff op.
Muzieklessen
Candy absorbeerde muzikale en levenslessen van haar vader en de beroemde muzikanten met wie hij werkte, maar Candy ontdekte ook moedig haar eigen stem als songwriter en instrumentalist, en vond een thuis in de hedendaagse jazz en pop-funk. Ze heeft hard gewerkt om een artiest te worden op haar eigen voorwaarden, waarbij ze inspiratie putte uit mensen als David Sanborn, Steps Ahead, Marcus Miller, Michael Brecker, Maceo Parker, Cannonball Adderley, schrijfster, producer en percussioniste Sheila E. en Janet Jackson. “Ik wil Janet Jackson zijn met een saxofoon die vermaakt en muziek geeft,” zegt Candy.
We Never Stop bevat de vocalen van Candy's regenboogfamilie en de teksten zijn verbonden met de dialogen van de band en de culturele en gezondheidscrises van de afgelopen twee jaar. Deze omvatten de impact van de pandemie op muziekgemeenschappen en de raciale verschrikkingen die de wereldwijde Black Lives Matter-beweging hebben aangewakkerd. Het album opent met “Yeah Yeah Yeah Yeah”, een soulvolle dosis vintage funk die doet denken aan P-Funk, Prince en Average White Band met een pittige saxofoonsolo.
Chic's legendarische gitarist Nile Rodgers (Madonna, David Bowie, Daft Punk, Lady Gaga) is te horen op de singles “Jammin' Tonight” en “Convergence”. “Jammin' Tonight” is een vette injectie van feestelijke pop-funk met een subtiele jazz-overlay die doet denken aan Nile's nummer ‘Good Times’ uit de jaren 1970. Hier speelt Candy verschillende euforische solo's met een vleugje jazz, en je kunt de pijn en strijd horen wegsmelten in haar lyrische virtuositeit. Het titelnummer van het album is “funky in the face of adversity”. Candy brengt hulde aan alle muzikanten wier middelen van bestaan zijn weggevaagd door de pandemie - het is een geweldige hymne van veerkracht. “Convergence” is een adembenemend romantische instrumentale R&B-ballade met een delicate melodieuze saxofoon.
Na drie decennia van samenwerkingen met supersterren en tournees over de hele wereld, en na best verkochte solo releases, is Candy het levende bewijs van de titel van haar laatste album We Never Stop. Niets houdt haar tegen om dingen te laten gebeuren. Vandaag de dag zijn haar vastberadenheid en passie gebleven, maar haar motieven zijn anders. “Tegenwoordig speel ik muziek om hopelijk jonge mensen te inspireren. Toen ik 12 jaar oud was, had ik niet veel vrouwelijke saxofonisten om naar op te kijken, en ik wil die persoon zijn voor de volgende generatie muzikanten,” zegt ze.